nie wypadł sroce spod ogona

См. также в других словарях:

• wypaść — I dk Vc, wypaśćpadnę, wypaśćpadniesz, wypaśćpadnij, wypaśćpadł, wypaśćpadłszy wypadać ndk I, wypaśćam, wypaśćasz, wypaśćają, wypaśćaj, wypaśćał 1. «straciwszy punkt oparcia, spadłszy znaleźć się na zewnątrz czegoś, poza czymś; oddzielić się nagle …   Słownik języka polskiego

• wypaść — z gry, z obiegu itp. «przestać się liczyć w jakiejś grupie, dziedzinie, w której panuje rywalizacja, zwykle z powodu utraty znaczenia, pieniędzy itp.»: Rynek stał się niezwykle konkurencyjny, a klient coraz bardziej wymagający. Firmy, które tego… …   Słownik frazeologiczny

• wypadać — Wypaść z gry, z obiegu itp. «przestać się liczyć w jakiejś grupie, dziedzinie, w której panuje rywalizacja, zwykle z powodu utraty znaczenia, pieniędzy itp.»: Rynek stał się niezwykle konkurencyjny, a klient coraz bardziej wymagający. Firmy,… …   Słownik frazeologiczny

• sroka — 1. Chwytać, łapać, trzymać itp. dwie sroki (kilka srok) za ogon «zajmować się naraz kilkoma rzeczami, chcieć załatwić jednocześnie kilka spraw»: Jak pan zamierza godzić prowadzenie tak wielkiej firmy z prezesowaniem izbie gospodarczej? Trudno też …   Słownik frazeologiczny

• ogon — 1. Koński ogon «uczesanie kobiece, w którym dość długie włosy są ujęte wysoko i związane z tyłu przy samej głowie»: Miała orzechowe oczy i długi koński ogon. W. Kowalewski, Bóg. 2. Wlec się, iść, zostawać, znajdować się w ogonie a) «nie… …   Słownik frazeologiczny

• sroka — ż III, CMs. sroce; lm D. srok «Pica pica, ptak z rodziny krukowatych, o czarno białym upierzeniu, odznaczający się długim ogonem, żywiący się owadami, pisklętami, ślimakami itp., mający skłonność do gromadzenia błyszczących przedmiotów; w Polsce… …   Słownik języka polskiego